Mam tak samo jak Ty, miasto moje a w nim…

Wielu z nas podróżuje po świecie do odległych zakątków, żeby zobaczyć niezwykłe krajobrazy, przeżyć coś wyjątkowego. A ja przewrotnie, zaproszę na sąsiedzki spacer do Lasu Bródnowskiego na warszawskim Targówku, gdzie „zaczęła się” Warszawa.

W obrębie lasu, w pobliżu naturalnego placu zabaw i terenów rekreacyjnych, możemy odnaleźć pozostałości grodziska. Było ono najstarszą osadą na obszarze współczesnej metropolii. We wczesnym średniowieczu, zanim rozwinęła się jeszcze nasza Stolica, istniała na tym obszarze osada i gród. Od momentu założenia tego ośrodka można mówić o ciągłości osadniczej w granicach obecnej Warszawy.

Poznaj ciekawostki Warszawy

Osada Bródno Stare istniała prawdopodobnie przez ok. 200 lat. Pierwsi osadnicy zamieszkali w grodzie najprawdopodobniej w końcu IX lub początkach X wieku. W drugiej połowie X lub początkach XI wieku mieszkańcy wybudowali gród. Na początku osada miała jedynie charakter plemienny i była niezależna, służyła głównie jako schronienie. Gród był położony na wydmie, chroniony z trzech stron bagnami. Został otoczony wałem ziemnym z drewnianym wykończeniem, który dawał schronienie ludności w czasie napaści. W górnej części wału ustawiono skrzynie z gliną i kamieniami, a cała konstrukcja sięgała nawet 6 metrów. Na co dzień mieszkańcy grodziska żyli po północnej i zachodniej stronie fortyfikacji. Była to otwarta osada, rozrzucona na dużej powierzchni, o rzadkiej zabudowie. Prawdopodobnie tworzyło ją ponad 80 domostw.

Gród spłonął w pierwszej połowie XI wieku, osada przetrwała jednak dłużej. Później jej mieszkańcy prawdopodobnie przenieśli się i założyli w miejscu odległym o kilkaset metrów nową osadę, która funkcjonowała od XI do XIII wieku. Kres jej istnienia przypada na czasy, gdy Mazowsze było pod rządami Piastów.

Mieszkańcy grodu zajmowali się głównie rolnictwem, chociaż także rozwijali rzemiosło. Trudnili się kowalstwem, tkactwem i garncarstwem. To tutaj, w chacie kołodzieja, znaleziono najstarsze w Polsce szprychowe koło od wozu. Mieszkańcy utrzymywali też aktywne kontakty handlowe z odległymi społecznościami, w tym z Rusią.

W sąsiedztwie wyeksponowanych reliktów wczesnośredniowiecznego grodziska, możemy dzisiaj pospacerować ścieżkami dydaktycznymi z planszami o tematyce archeologiczno-historycznej, ale też przyrodniczej i geograficznej. W lesie znajdują się liczne miejsca na piknik, podczas którego można spotkać leśne zwierzęta i poznać wiele nietypowych gatunków drzew i krzewów. Jest to świetne miejsce do odpoczynku i oderwania od tętniącego życiem miasta. Dla bardziej aktywnych są liczne ścieżki rowerowe. Co roku organizowany jest też piknik archeologiczny. W trakcie imprezy widzowie mogą obserwować inscenizacje historyczne przygotowane przez grupy rekonstrukcyjne. Dynamiczne zdobywanie grodziska, targ niewolników w średniowiecznym państwie Polan, turnieje wojów, ale też prowadzone są liczne warsztaty rzemieślnicze obrazujące życie w grodzisku. Zapraszam.

Tekst pochodzi z konkursu dla pracowników Grupy PGE „Polskie – kupuję to!”