9 czerwca 2021

Tomaszowski Rezerwat Przyrody „Niebieskie Źródła”

W otulinie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego, w dolinie rzeki Pilicy, znajduje się Tomaszowski Rezerwat Przyrody „Niebieskie Źródła”. Rezerwat, położony w południowo – wschodniej części Tomaszowa Mazowieckiego jest idealną atrakcją dla mieszkańców Tomaszowa Mazowieckiego, Bełchatowa, Łodzi czy nawet Warszawy, żeby złapać oddech od miejskiego gwaru.

Nazwa rezerwatu nawiązuje do wyjątkowego koloru wody, który w zależności od stopnia nasłonecznienia, różni się odcieniem i wyrazistością. Intensywna, błękitno-zielona barwa od wielu lat budzi zainteresowanie i przyciąga turystów.

Powierzchnia rezerwatu wynosi prawie 29 ha, a kanały odpływowe tworzą rozlewisko, osiągające głębokość do 4,5 m. Znajduje się tu jedno z najciekawszych w Europie wywierzysk krasowych. Krystalicznie czysta woda wydobywa się ze spękanych wapieni jurajskich, z dużą siłą podnosi piasek denny, stwarzając wrażenie „wrzenia gejzerów”. Temperatura wody wypływającej z wywierzysk utrzymuje się przez cały rok na stałym poziomie 9°C, a w otaczającym je akwenie waha się od 6°C zimą do 11°C latem. Powierzchnia wody w rozlewisku nigdy nie zamarza, dlatego miejsce to jest zimową ostoją i wiosennym terenem lęgowym wielu gatunków ptaków, wśród których na szczególną uwagę zasługuje kaczka krzyżówka będąca symbol rezerwatu.

Malownicze źródła

Park, utworzony został, aby chronić malownicze źródła, których barwa jest refleksem świetlnym – zjawiskiem o charakterze optycznym. Czysta woda wypływająca z wapiennych źródeł pochłania promienie czerwone, a przepuszcza odbite od białego, piaszczystego dna niebieskie i zielone. Niebieski odcień źródeł jest zależny od pory dnia oraz pogody. Możemy je podziwiać dzięki ścieżce dydaktycznej poprowadzonej przez teren rezerwatu.

Od dawna zachwycano się niezwykłym pięknem tego rzadkiego zjawiska. W 1901 roku na łamach tygodnika „Bluszcz” został opublikowany wiersz tomaszowskiego aktora i poety – Zygmunta Różyckiego, którego fragment prezentujemy:
Coraz się więcej wgłębiasz w gaj uroczy,
Idąc ścieżkami nadpilicznych zboczy,
Aż wreszcie stajesz i patrzysz przed siebie
Olśnione blaskiem słonecznych promieni
Wielkie się źródło seledynem mieni.
I pytasz serca – Czym ja jest już w niebie?
Niby w omdleniu stoją źródła senne
Dziwnie wspaniałe i dziwnie promienne,
Powierzchnia całkiem cichą jest ich szklana
I tylko na dnie wytryska fontanna,
Wzlata ku górze tysiącem pierścieni
Przecudownym się turkusem mieni…

Niech to będzie zachęta do odwiedzenia tego malowniczego zakątka.

fot. Tomaszowski Rezerwat Niebieskie Źródła
Źródło: Jolanta Dyr – praca własna/wikipedia.org, CC BY-SA 3.0

Może Cię zainteresować także:

14 lutego 2024

Ograniczamy plastik w kuchni dla zdrowia i ziemi

Plastik to największe wyzwanie, z jakim przyszło się nam zmierzyć w walce o lepszą planetę. Jest wiele prostych...

8 lutego 2024

Nie taki tłusty czwartek jak go malują

Tłusty czwartek to jeden dzień w roku kiedy pozwalamy sobie na małe ucztowanie. To jedyny taki czwartek, w którym...

10 stycznia 2024

Biebrzańskie Wiedźmy

Biebrzański Park Narodowy jest największym w Polsce. Jego powierzchnia rozciąga się na niemal 600 km2. Teren Parku to w...

21 grudnia 2023

Święta pachnące chlebem z polskich produktów

Chleb jest uznawany za jedną z 12 potraw wigilijnych. Symbolizuje dostatek i pomyślność, a tych szczególnie oczekujemy...

13 grudnia 2023

Podaruj bliskim polskie prezenty

Święta Bożego Narodzenia to czas miłości, radości i przebaczania, ale także czas refleksji i spotkań w rodzinnym...

5 grudnia 2023

Recepta na zimowy czas – kiełki i młode listki

Grudzień, styczeń i luty to dość trudne miesiące w sezonowym kalendarzu żywieniowym. W naszym klimacie dostępne są...