Szlakiem spokoju – Krutynia

Morza kwiatów rozlewają się barwnie nad Krutynią – nieśmiałą, filigranową królową regionu. Ta soczysta wodna dama, skąpana w sierpniowym słońcu, jest rajem nie tylko dla licznych kajakarzy. Zapraszamy w podróż do serca Mazur.

Marzycielstwo ma to do siebie, że snując myślami po barwnych przestworzach tworzysz wyidealizowane obrazy, które rzadko spotykają się z rzeczywistością. Myślałem, że tym razem znów moje wakacyjne imaginacje obrócą się na pięcie, trzasną drzwiami, a ja koniec końców zostanę w domu. Na kanapie. Z kotem na kolanach. I wtedy, niby przypadkiem, wodząc palcem po mapie trafiłem w serce Mazur. Totalna ekscytacja. Klamka zapadła.

Bajeczne szlaki

Pierwsze co widzę to lasy. Dumne i spokojne. Kryją w sobie bajeczne szlaki, ciche rezerwaty i torfowe, niemal czarne jeziorka. Mój czas przy jednym z nich czym prędzej kładzie się na hamaku i chce bujać się leniwie przez cały najbliższy tydzień.

Drugie są łąki – ciągnące się w nieskończoność. Nad ranem, we mgle, przechadzają się po nich bociany, a dostojne żurawie nawołują bez końca.

Morza kwiatów rozlewają się barwnie nad trzecią perłą – Krutynią – nieśmiałą, filigranową królową regionu. Ta soczysta wodna dama, skąpana w sierpniowym słońcu, jest rajem nie tylko dla licznych kajakarzy. Można odnaleźć w jej meandrach nieprawdopodobny spokój. Od wsłuchiwania się w delikatny szum wody, plusk ryb i krzyk młodych łabędzi może oderwać jedynie gwizd niebieskiego diamencika wirującego nad gładką taflą – zimorodka. Najpiękniejszego polskiego ptaka, którego bliskiej obecności dane mi było doświadczyć.

Niepowtarzalny klimat

Jadąc wszędobylskimi polnymi drogami nie wiem, gdzie patrzeć – czy na drewniane, urocze chatki Wojnowa, czy na wystawę fotografii na starych płotach, a może na majestatyczne stada koni w Gałkowie? Albo lepiej – na kolorowe łódki na jeziorze Mokrym? To wszystko tworzy klimat bezdyskusyjnie niepowtarzalny, magiczny wręcz. Ale niezapomniane miejsca tworzą też ludzie.

Ludzie otwarci, chętni do podpowiadania i opowiadania, o wszystkim. Choćby Pan Czesio z „Wiosełka” – oprócz wypożyczenia kajaków wskazuje, gdzie rosną najdorodniejsze prawdziwki, w której restauracji warto ucztować (w „Słowiczówce” spróbowałem autentycznej, przepysznej mazurskiej kuchni), od kogo kupić świeżo wędzone sielawki i pstrągi (niepozorny punkt grillowy w porcie Rosocha), a od kogo zamówić świeże podpuszczkowe sery (Nowa Ukta).

To wszystko sprawia, że wokół Krutyni czas staje w miejscu. Liczy się tylko harmonijny spokój.

Po powrocie stamtąd wciąż słyszę gwarzące łabędzie i śpiew zimorodka. Widzę podwodne bogactwo krystalicznej Krutyni i tradycyjny mazurski dom, w którym miałem przyjemność na chwilę się zatrzymać. Z radością wracam wspomnieniami do tego błogostanu, gdy tylko codzienność zbyt mnie przytłoczy.

Marzycielstwo ma to do siebie, że snując myślami po barwnych przestworzach tworzysz wyidealizowane obrazy, które coraz częściej materializują się jako jeszcze piękniejsza rzeczywistość.

Tekst pochodzi z konkursu dla pracowników Grupy PGE „Polskie – kupuję to!”